Al langer maak ik mij zorgen over de wijze waarop de verregaande bevoegdheden van de #burgemeester om in het belang van de openbare orde en #veiligheid maatregelen te nemen worden ingezet en kwetsbare mensen genadeloos treft. Met name de directe burgemeesterssluiting kent enorme negatieve consequenties voor de betrokkenen, terwijl het daarmee gediende spoedeisend belang niet zelden een fictie is die gepaard gaat met ontzettend hoge kosten voor betrokkenen en de samenleving. Verlies van woning, inkomen en inschakeling van (jeugd)zorg.

De #toegangtotrecht en de #rechtspraak wordt belemmerd door hoge praktische en financiële drempels (#griffierecht + (eigen bijdrage) #advocaatkosten).

Helaas lijkt de #bestuursrechtspraak maar beperkt geneigd in casu de burger te beschermen door kritisch het handhavingskader te toetsen of er meer in concreto is dan die fictie om dusdanig ingrijpend handelen te rechtvaardigen.

(Nog steeds) Veel te snel en zonder hoor- en wederhoor worden veelal ingrijpende maatregelen getroffen op basis van de juridische fictie dat de openbare orde naar de toekomst toe hierdoor veilig moet worden gesteld. Een fictie, omdat na de ontdekking van de hennepplantage/prostituee, etc. de overlastgevende activiteit vaak definitief is beëindigd op die locatie.

Toch wordt op basis van de fictie van spoedeisendheid afgezien van het #hoorrecht en vaak meteen voor een periode (vaak een maand) een #burgemeesterssluiting opgelegd. Het betreft een maatregel met vaak langdurige negatieve effecten in dominovorm.

Een vb. Mijn cliënt stelt zijn woning ter beschikking aan een kennis voor maximaal 3 weken, omdat hijzelf voor zijn moeder moet zorgen en die kennis anders dakloos raakt. Na twee weken blijkt dat die kennis hier prostituees stalt en direct wordt de woning voor een maand gesloten en een seintje gegeven aan de woningcorporatie voor een ontbinding van het huurcontract.

De cliënt komt pas achter de woningsluiting als de slotenmaker voor de deur staat, omdat de beslissing naar de bewindvoerder ging. Samen met zijn zoontje staat hij direct op straat en uiteindelijk komt hij bij mij.

Ik stel bezwaar in en vraag om overleg en leg verklaringen van buren en familie over waaruit mag blijken dat de cl. dom is geweest, maar dat het niet gaat om een langer bestaand probleem of structurele overlast. De gemeente reageert niet. Daarom uiteindelijk gevraagd aan de #voorzieningenrechter om schorsing van de sluiting.

Daarvoor moest ik uit eigen zak € 187,- betalen, omdat de bestuursrechter anders niet wil luisteren (dat checkt de #bestuursrechter ter zitting en vraagt de advocaat om bewijs als hij zegt dat er is betaald) en de niet-ontvankelijkheid uitspreekt. Ook de eigen bijdrage advocaatkosten is dan (nog) niet betaald. Financiële drempels in de toegang tot het #recht voor kwetsbare mensen als die overheid niet wil luisteren, maar eerst wil handelen.