De hashtag#rechtsstaat is een kwetsbaar begrip en de onafhankelijkheid van de hashtag#rechtspraak is in essentie van belang. Dat tonen Jonathan Soeharno Jerfi Uzman en Niels Graaf aan.
Politiek heeft al langer te veel invloed op de sociale advocatuur. Als er bezuinigd moet worden bij justitie is de sociale advocatuur vaak de klos t.o.v. en in ongelijke verhouding tot haar partners in het #rechtsbestel, maar de #toeslagenaffaire liet wel zien dat rechters blind zijn voor een goede rechtsbedeling als kwetsbare mensen geen mogelijkheid hebben tot goede #rechtsbijstand. De politiek bepaalt wat seksie is:
– Verdachten bijstaan is minder lucratief dan slachtoffers bijstaan in hetzelfde #strafproces;
– Asielzoekers bijstaan wordt zoveel mogelijk beperkt om het aantal vluchtelingen te beperken dat hier vraagt om asiel.
Kwetsbare mensen zijn juist de verdachten van zedenfeiten, asielzoekers, mensen die afhankelijk zijn van voorzieningen van de overheid voor #jeugdhulp of sociale voorzieningen.
Zij kunnen niet anders en worden bij voorbaat gezien als veroordeeld, gelukzoekers of profiteurs.
Naar de toekomst toe zou er wat mij betreft een soortgelijke afstand moeten worden gecreëerd in bijvoorbeeld een nog te creëren public-defender/prosecutor-model waarbij sociaal advocaten in dienst komen van dat rechtstatelijk instituut waarin dan de advocatenwaarden goed geborgd zijn, maar waarin de begroting van het rechtsbestel integraal en evenwichtig geschiedt. Het zou wel een gedeeltelijke scheiding met de rest van de #advocatuur betekenen. Het heeft echter ook voordelen qua perverse prikkels, kwaliteitsbeheersing en evenwicht en management van publieke vraag naar #rechtsbijstand en #rechtsbedeling.
Je zou nu maar #asieladvocaat zijn..
Politiek kan te veel invloed op rechterlijke macht uitoefenen, zeggen wetenschappers: ‘Een kwaadwillende minister heeft alle knoppen om aan te draaien’